(( زندگی ))

آمدم   باز   به  این  کلبه   آشفته  و  تنگ 

که  در آن  هیچ کسی را با من  کاری نیست  

چهره ای ساخته ام  از گل لبخند  و نشاط 

حال با دست و قلم  جای  سیه بازی نیست  

هرکه می بیندم  آن   چهره به صورت دارم 

از  سرشکم  ز  پس  چهره  نموداری نیست  

می نگارم ز درونی که پر از رنج و غم است 

مردمان  را  به  دل  پر  شررم   راهی نیست  

لحظه در پیچ و خم  کوچه  نفرت   در چنگ 

می کِشد  جان  مرا   طاقت   فردایی نیست  

شب به خوابی و بی تابی  و   روزم  پر درد 

هرگز  این  ثانیه  را  مهلت   فرجامی نیست  

دست درد آور دهر   از  دل  من  دامن چین 

غیر  سوزاندن  هر ساعت  من  کاری نیست؟ 

در   جوانی    غم    ایام   تو   فرتوتم   کرد 

سوز من می زند آتش به برت ؛راهی نیست  

عمر عطار که شد میوه  آن  نقشه  عشق 

غیر  از این  آه  و غم و درد و پریشانی نیست  

می کنم شکوه ز بیداد و غم و ظلمت عمر 

 حافظا  جز  تو مگر  ساقی و سودایی نیست؟ 

شاعر:ایمان     

۱۳۸۸/۲/۱۴      

پس از اولین جلسه روان شناسی و مشاوره 

هوا آنقدرها هم سرد نیست

هوا آنقدرها هم سرد نیست 

که یک پیراهن کهنه مرا تا صبح  

مصون از رنج و سرماها نگرداند 

*** 

هوا آنقدرها هم سرد نیست 

که قلبی پر طپش از عشق مالامال 

سراغی از من شبگرد بی پروا نگیرد 

*** 

هوا آنقدرهاهم سرد نیست 

که چشمانی غم آلوده نگرید در شباهنگام 

اگر حتی به هنگام چکیدن روی کاغذهای کاهی 

چو قندیلی بماند بر لب چشمان بی خوابش در آن هنگام 

*** 

هوا آنقدرها هم سرد نیست 

که آتشدان آن بی خانمانان در ته شهر 

فروزان بین جمعی تا سحرگاهان نباشد 

و یا جانی به دستان سیاهی 

که از سرمای پاییزی کرخ گشته نباشد 

*** 

هوا آنقدرها هم سرد نیست 

که دیگر کودک افغانی بن بست بالا 

به دور از چشم ماموران شبانگاه 

نوای چرخ های گاری سنگین خود را 

به این تاریکی سنگین شب غالب نسازد 

*** 

هوا آنقدرها هم سرد نیست 

فقط تکرار این یک جمله حتی زیر لب ها 

خموشی را از این شهر پر از آشوب می دزدد 

ولی گاهی فقط تنها امیدیست 

که امشب را فقط تا صبح جوری بگذرانند 

((آذرماه ۱۳۸۷)) 

(( قبول شدم ))

مهندسی نرم افزار 

غیرانتفایی سپاهان 

+ 

مکانیک ساخت و تولید  

خمینی شهر 

آزاد  

قبول شدم 

متظر نظرات و پیشنهادات و تبریکات و تاسفات شما هستم ... 

(( پس از واقعه ))

سلام. باز هم بازگشتم. هم اکنون که از پرتگاه عبور کرده ام و پس از یکماه خود را بازسازی کرده ام آمده ام تا این بار از شما کمک بگیرم. نتیجه کنکور سراسری آمد و گرچه رتبه ام ۲۳۴۱۱ شده خوشحالم که بدتر از این نشدم. حال به من یاری دهید که با این رتبه یک دانش آموز ریاضی چه کند بهتر است؟ این بار من منتظرم... کمکم کنید..........................................................

(( آخرین روز ها ))

کم کم به آخرین روزها نزدیک می شوم . ۶ تیر روز آزادی . هرگز مهم نیست که چه رخ می دهد. تنها مهم این است مه بدانم چه کرده ام چه باید بکنم و چه خواهم کرد. ازاین رو نمی گویم آزادی که در رنج بوده باشم. نه. از این رو گویم که از زندانی که برایم ساخته اند می رهم. شاید آنوقت بدانم که من که هستم. شاید خود را بیابم که بیش از هر چیز بدان محتاجم.