(( زندگی ))

آمدم   باز   به  این  کلبه   آشفته  و  تنگ 

که  در آن  هیچ کسی را با من  کاری نیست  

چهره ای ساخته ام  از گل لبخند  و نشاط 

حال با دست و قلم  جای  سیه بازی نیست  

هرکه می بیندم  آن   چهره به صورت دارم 

از  سرشکم  ز  پس  چهره  نموداری نیست  

می نگارم ز درونی که پر از رنج و غم است 

مردمان  را  به  دل  پر  شررم   راهی نیست  

لحظه در پیچ و خم  کوچه  نفرت   در چنگ 

می کِشد  جان  مرا   طاقت   فردایی نیست  

شب به خوابی و بی تابی  و   روزم  پر درد 

هرگز  این  ثانیه  را  مهلت   فرجامی نیست  

دست درد آور دهر   از  دل  من  دامن چین 

غیر  سوزاندن  هر ساعت  من  کاری نیست؟ 

در   جوانی    غم    ایام   تو   فرتوتم   کرد 

سوز من می زند آتش به برت ؛راهی نیست  

عمر عطار که شد میوه  آن  نقشه  عشق 

غیر  از این  آه  و غم و درد و پریشانی نیست  

می کنم شکوه ز بیداد و غم و ظلمت عمر 

 حافظا  جز  تو مگر  ساقی و سودایی نیست؟ 

شاعر:ایمان     

۱۳۸۸/۲/۱۴      

پس از اولین جلسه روان شناسی و مشاوره